Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Παιδεία παιδεύει ...τέκνα!


Κάθε Κυριακή πρωί έχω την "πολυτέλεια" να φτιάχνω τον καφέ μου και στο γραφείο, με λίγη ησυχία παραπάνω, να διαβάζω τις εφημερίδες ηλεκτρονικά. Προτιμώ την αρθρογραφία αγαπημένων μου προσώπων, όπως αυτή της Έλενας Ακρίτα. Που είναι μάνα και ανησυχεί, όπως όλες οι μάνες άλλωστε, για την μόρφωση του παιδιού της. Εγώ δεν είμαι πατέρας ακόμα, αλλά λατρεύω τα παιδιά. Και νοιώθω πόσο πολίτιμα εφόδια πρέπει να πάρει ένα παιδί στο μεγάλωμά του, που θα το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τη ζωή.
Μάθε, παιδί μου, γράματα κι ...άστα (να πάνε)...
Στα χρόνια μας δεν θα μπω στη διαδικασία να σου πω ότι κάποιο παιδί πρέπει να βγάλει πανεπιστήμιο για να σταδιοδρομίσει στην Ελλάδα. Έχει προχωρήσει τόοοσο πολύ η τεχνολογία που δεν τόχεις σε τίποτα να με πάρεις με ιντερνετικές πετριές... Κι έχω δει, επίσης, επιστήμονα να τηλίγει σουβλάκια με το πτυχίο του...
Γιατί στην Ελλάδα του σήμερα, όπως λέει και η Έλενα, η δωρεάν παιδεία μεταφράζεται σε "δεν υπάρχει φράγκο".
'Αρα, κάθε παιδί πια, αγοράζει την μόρφωσή του και τον "Γολγοθά" του μαζί.

Καθότι σε ένα αχταρμά το παιδί έχει να τροφοδοτήσει το παιδικό του μυαλό με πληροφορίες από τα παλιά χρόνια μέχρι και της μεταπολίτευσης τα χρόνια που, ως γνωστόν, πουλήθηκαν απο τα λαμόγια του σήμερα.
Έχει να "διανύσει αποστάσεις" από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 μέχρι την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφού, προηγουμένως κάνει στάση σε Σούλι, Μεσολόγγι, Μανιάκι, Ιταλούς, Γερμανούς, Κατοχή... Τετρακόσια χρόνια "σκλαβιά και φυλακή" σαν το "γύρω του κόσμου σε 80 μέρες"... Έτσι ξεπετιέται η ιστορία σε ένα βιβλίο της δημόσιας -λέμε τώρα και καμμιά βλακία να περάσει η ώρα- παιδείας...
Κι αυτά, μη έχοντας τι άλλο να κάνουν, τα μαθαίνουν παπαγαλία για να περάσουν τη χρονιά όπως όπως... Δεν αφομιώνουν, δεν έχουν καταστάλαγμα, δεν έχουν το νόημα...
Θα θυμάσαι φαντάζομαι όταν ρώτησα παιδιά σε παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ, "τι συνέβει τότε ώστε εμείς να το γιορτάζουμε με αυτόν τον τρόπο σήμερα"τι μου απάντησαν όλα εκτός από ένα που ήξερε... Εκεί φτάσαμε...
Κι έχει πληρώσει ο γονιός ένα "σκατό" ευρώ στα φροντηστήρια για συμπλήρωμμα μόρφωσης...
Όπου το ...ωράριο έρχεται να ροκανίσει την παιδικότητά του κι αυτό, από αντίδραση, περνά στη δράση της άρνησης να "στρατευτεί" με τις ορέξεις των ηλιθίων.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα -ομολογουμένως- "ειδυλλιακό" ( χα χα) περιβάλλον όπου οι τοίχοι και τα ταβάνια στάζουν ..."ζωή"!!!
Η υγρασία, φίλε μου, που καταντούν τα ντουβάρια "κεφαλογραβιέρα με όλα τα λυπαρά της" στα περισσότερα σχολεία είναι η ντροπή της ...στέπας!!!
Τα λάπτοπ τους μάραναν και οι φωτογραφίες, για επικοινωνιακούς λόγους, με τους εκάστε ιθύνοντες να χαριεντίζονται στις κάμερες... Σε ποιό, αλήθεια, ηλιακό σύστημα ζουν αυτοί οι άνθρωποι;

Έχεις και την εμμονή του γονιού να πάρει το παιδί του "άριστα" με μια παιδεία που παιδεύει ...τέκνα!
Ας ελπίσω πως τα πράγματα θ΄αλλάξουν προς το καλύτερο, γιατί είμαι άνθρωπος με θετική σκέψη...

Θα αλλάξουν , όμως;